Wyspa Vis, miejscowość Komiża. Wyprawa nurkowa którą planowaliśmy we czwórkę od jesieni tamtego roku . Darek odpadł w przedbiegach - wyjazd do Anglii . Do ostatniej chwili wyjazd stał pod znakiem zapytania z powodu problemów zdrowotnych Piotra. Jednak w piątek po pracy wyruszyliśmy jak się później okazało na najpiękniejszą wyprawę nurkową.

  Nur 1. Nurkowanie kontrolne. W miarę płytkie "zaledwie" 32 metry. Przewodnicy musieli zorientować się, co do zaawansowania poszczególnych osób. Zaciekawiły nas rośliny, które wyrastały ze skał. Zrobiliśmy pod wodą "godzinne" kółeczko i wróciliśmy na pokład naszego okrętu flagowego. Przewodnik Sinisza powiedział , że były to gorgonie i w tych wodach rosną największe na świecie, które jeszcze zobaczymy.

   Nur 2. Pierwsze nurkowanie na wrakach. Vassilios o długości 104 metrów został umyślnie zatopiony w 1939 r., aby odzyskać odszkodowanie z ubezpieczenia , stał się atrakcją nurkową. Leży na lewej burcie na głębokości od 20 do 50 metrów. Możliwa jest penetracja jego wnętrza przez dwa luki ładunkowe. Zbrodnią by było nie wpłynąć do środka. W jego wnętrzu można przedostać się do drugiej części pierwszego luku. Daniel wykonał wspaniałe ujęcia. Ciekawostką jest fakt, że w drugim luku można podobno było dostrzec ropę, która pozostała w nim po zatonięciu. Nasze pierwsze zejście obejmowało tylko połowę wraku ze względu na jego rozmiar i głębokość. W drugim zaś zejście obejrzeliśmy rufę oraz śrubę statku, które znajdują się na 40 metrach. Dopłynięcie do strefy "zrzutu" to prawdziwa męka. Wysoka fala uniemożliwia swobodne wejście do wody. Zanurzenie uwalnia od uciążliwego bujania. Po kilku minutach pedałowania wzdłuż burty ( 100 metrów) wyłania się skrzydło śruby o długości ok. 3 metrów. Chwilka na zdjęcia i zabawę z kamerą, po czym czas na wynurzenie. I znów komputer pokazuje 7 minut dekompresji.

   Nur 3. Tym razem nie wraki a nurkowanie archeologiczne. Nasz przewodnik Sinisza pokazuje nam starożytne, prawdopodobnie greckie lub rzymskie, amfory. Większość z nich, czyli te największe, była niekompletna, lecz udało nam się znaleźć jedną małą w dobrym stanie. Najdłuższy a zarazem najnudniejszy nur do tej pory. Z potrzeby dotlenienia się po Vassiliosie nurkowanie wykonujemy na Nitroxie.

   Nur 4. Nasz drugi wrak. Parowiec Teti, który w 1930 po błędzie nawigacyjnym uderzył w rafę. Osiadł na głębokości od 10 do 33 metrów, po czym eksplodował. Całkowicie zniszczony dziób z widocznym piecem parowym. Najsławniejsze na Teti jest dobrze zachowane koło sterowe, które stało się wręcz miejscem pielgrzymek nurkowych. A nurów tu jak na Horce dosłownie pełno! Ze względu na przyzwoitą głębokość na Teti zabawiamy trochę dłużej mając możliwość podziwiania pięknych kongerów, które nie były zachwycone naszą obecnością. Co dosłownie pokazała jedna z nich mocno strasząc Waldka. Znalazł się również czas na ćwiczenia ratownictwa podwodnego , które to jak ocenił Piotr zaliczyłem na piątkę. Niby płytko a komputer swoje 5 minut dekompresji.